Marwa safiya iyo amina

Safiya iyo Aamina waxay fadhiisteen cidhifka sariirta ee gurigooda qaaliga ah. Safiya ayaa indha kulul ku eegaysya amina. Gabadhii yarayd ayaa dib u eegtay safiya iyada oo wadnuhu aad u garaacayo. Safiya waxay ahayd marwadeeda, gacalkeeda, iyo naagta leh, Aamina dhinac walba iyadaa iska lahayd.

Laakiin Safiya ma faraxsanayn caawa xanaaq ayaa wajigeeda kaa muuqday. Aamina waxay gashay khalad yar,wayna ogayd khalad gashay,  Safiyana waxay u muuqatay in khaladkaas yahay mid aan la cafin karin. Ciqaabteeda waan in ay martaa amina, waayo amina Waxa ay ilowdey in ay u keento koob biyo ah marwadeeda markay  daawanaysay showgii ay jeclayd. Waxay yar ayay ahyd, laakiin ku filnayd inay amina ku kasbato ciqaab.

Safiya ayaa ka soo kacday sariirtii oo u  gudubtay dhinaca qolka. Intay furtay armaajo ayay kala soo baxday jeedal. Aamina markii ay aragtay jeedalkii wadnihii baa afka u yimid, . Way garanaysay waxa soo socda.

“itaag naaya,” Safiya ayaa ku amartay amina.

Aamina sidii lagu amray ayay samaysay iyada oo lugaha gariiraysa baqdin darteed. Safiya ayaa geesaha kala  wareegtey aamina  iyada oo eegaysa jirkeeda. Aamina waxay ahayd caato oo qurux badan, maqaarkeedu wuxuu ahaa midab madoow oo macaan. Waa ay qaawanayd sdii caadada u ahayd markasta oo safiyo joogto. Safiya waxay jeceshay inay ayadooooo qaawan amina guriga joogto si ay u daawato jirkeeda qurxoon, indhaheedu ugu raaxaystaan xoolaheeda.

” foorarso naaya,” Safiya ayaa tiri, oo cod kulul ku tiri

Aamina way foorarsatay, gacmahana jilba ku kuskatay. Indhaha ayay isku qabatay, iyadoo sugaysa jugtii u horesay. Si degdeg ah ayaana jeedalkii u yimid, oo dhabarka ka qabsay, indhaha iyo ilkaha ayay aad isgu qabtay, jeedalkii labaad oo kii hore ka kulul ayaa ku dhacay, oo qaylo afka ku shubatay. Safiya waxa ay bilaawday in ay si fiican u karbaashto dhabarka iyo barida Aamina. Aamina ayaa qaylisay iyadoo jirkeeda uu gariirayo jeedal walba oo ku dhaca. Aad ayay u dareemaysay xanuunka markii jeedalku maqaarka qabsado, xanuun ka gariiriya ayay dareemaysay.

“waa ku baryaa, marwo,” ayay Aamina tiri miyadoo codkeedu gariirayo. “waan ku baaryaa iga, jooji.”

Laakiin Safiya ma joojin.

Aamus naaya ayay ku tiri oo sii garaacday,

marba mark aka danbeeyay jeedal si kulul ayay ugu sii dhufanaysay, ilaa jirkii amina haaro jeeshay, cassaan noqday. Oohin ayay ku jirtay oo ilmaduna ka qubanaysay. Laakiin xitaa iyada oo waxaas,oo xanuun loo mariinayo, waxay dareemaysay dareen raaxo leh oo yaab ah. Waxay ogayd in safiyo sidaan rabto, oo u baahan tahay oo ku raaxaysanayso. Ayadana waajibkeedu yahay ka shaqayso faraxda safiyo iyo raalli galinteeda.

Ugu dambayntii, Safiya way ka joojisay. Aaminana way istaagtay iyada oo jirkeedu gariirayo. Safiya ayaa eegtay oo dhinaceeda u soo dhaqaaqday, gacmaha dhexdooda inta soo gashatay ku tiri .

“Gabadha wanaagsan, Si fiican ayaad u qaadatay ciqaabtaada.”

Aamina way isku duubtay safiya iyada oo wali jidhkeedu gariirayo. Gacamaha safiyo markay ku dhex jirto, waxay dareentaa nabad iyo ammaan, in safiyo dhib oo dhan ka ilaalinayso. Waxay ogaatay inay iyadu leedahay, in ay hantideeda tahay. Wayna samayn  wax kasta oo ay marwadeeda kaga farxinayso.

Safiya waxay hor kacday Aamina  oo ay ku tuurtay sariirta oo lgaha ka kala riday gacmihiina sariirta ugu xidhay. hoos ayay ugu eegtay indha damac ka buuxo. Aamina ayaa ayaa ayaduna dib u eegtay indho aad u  rafaadsan oo  u hiloow raaxo  ka muuqdaa, Way garanaysay waxa soo socda.

Safiya ayaa hoos u soo degtay oo bilowday inay taabato, iyadoo faraheedu salaaxayaan Aamina. ibta naasaha, ayay si aayar oo macaan u majuujisay, calooshau salaaxday, aamina riin bilowday, aad ayay u jeclahayd sida safiyo u salaaxdo. Oo dareenkeeda u kiciso

Safiya intay hoos u soo foorarsatay ayay bilowday in ay dhunkato, bushimaheeda kulul  ay taabteen kuwii amina oo si diiran u qaabilay dhunkashadiina la waday, ayadoo jirkeedii raadinayo in uu ku dhago kan safiya oo dusha ka saaran. Safiya Waxay dareemaysay ibta naasaha adag ee naasha amina oo  cadaadinaya naasaheeda, amina waa riintay,

Safiya ayaa dhunkatay oo hoos u eegtay Aamina.

“Waan ku rabaa,” ayayna tidhi,

Aamina jirkeedii rabitaan raaxo ayuu la gariiray. Safiya ayaa hoos u soo degtay oo ku hagtay kuskii caaga ahaa ee weynaa siilka amina ee qoyan Aamina neeftii markii hore qabatay way ka foqday oo neef gusratay neefsatay markii guskii Safiya gudaha u galay oo gudaheeda buuxiyay. Safiya waxay bilaawday in ay ku ruxdo, miskaheedu si aayara ayay u dhaqaaqayeen markii hore ka dib xoog, aminana riin iyo taah gashay.

Safiya intay hoos u soo foorarsatay ayay haddana bilowday inay dhunkato, carrabadoodu ku dhex ciyaarayeen gudha afka amina. Aamina  ayaa markaas  lugaha kaga duuduubtay dhexda Safiya, iyada oo hoos u soo jiidaysa si guska safiya gudaha u sii galo oo u buuxiyo. Riin kore iyo qaylo ayya bilowday markii safiyo si xooga ugu ruxday, oo boobsiis ah.

Safiya ayaa ayaa markaa bilawday inay salaaxdo kintirka Aamina, iyada oo faraheeda si tartiib ah u mar marin, marna u majuujin. Aamina waa riintau, oo jidhkeedii macaan la gariiray. Waxay dareemaaysay kacsigii iyo raaxadii oo jidhkeeda sii buuxinaya, indhaha ayay isku qabsaday ayadoo ku raaxaysanyasa safiya ay hoos jiifto,

Mar qudha ayay gariirtay oo jirkeedii sariirta qaban waayay, safiya boobsiis ugu ruxday, illa biyihii ka yimaadeen.

Safiyana guskii weynaa ee madoobaa kala baxday oo jeego isku dhigtay, amina oo neeftuuraysa ayaa naasaha ka barkatay oo ku tiri

Mahadsanid marwo, mahasanid hooyo.  

Naag wacan